‘Versigtigheid is die moeder van die wysheid,’ lui een van die vermanings waarmee ek grootgeword het. Gehoorsame spruit wat ek was, het ek mooi geluister en my bes gedoen om sagkens met die huisraad en my huisgenote om te gaan.
Sedertdien het ek begin wonder. Versigtigheid hou dalk fyn porseleinkoppies en ego’s heel, maar dit het ook ‘n skadukant. Waar sou ons gewees het as ontdekkingsreisigers versigtig was om ongekarteerde oseane te trotseer, pioniers liewer nie onbekende landskappe aangedurf het of die eerste vlieglustiges dit die lug in gewaag het nie?
Emosionele oorversigtigheid kan vernietigend wees. Wanneer knelkwessies verswyg word om ander se gevoelens te spaar of ‘n ontploffing te verhoed, bring dit meestal nie ‘n oplossing nie. Inteendeel: die probleem word mettertyd te groot en swaar om op die tafel te sit, en ‘n verhouding kan heelhuids in dié massa verdwyn.
As versigtigheid nie aldag die antwoord is nie, wat staan ‘n gebore suutjies-loper te doen?
Dalk help dit om ‘n studie van vloermoere te maak. Ek wonder nog altyd hoe dit voel om twee jaar oud te wees en die alleswetende, alomteenwoordige grootmenskorps minute lank in absolute magteloosheid te laat.
Alternatiewelik kan ek ‘n tiener shadow. Tieners skroom nie om die waarheid in sy volle glorie bloot te lê nie, en hulle is seker van hulle saak. Hoe jonger hulle is, hoe sekerder is hulle.
Anders moet ek ‘n Griekse restaurant met ‘n spesiale aanbod op borde gooi besoek. Of nee, dis steeds die versigtige opsie. Ek ken ‘n oulike porseleinwinkel. Het iemand dalk vir my ‘n bul-kostuum?
Lees Meer
